گفتوگو با نفر اول مسابقات بینالمللی اسنوبرد | تهران را برفی میخواهم
تاریخ انتشار: ۲۱ دی ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۱۰۲۷۷۷
همشهری آنلاین _ راحله عبدالحسینی: جایی که به قول اهالیاش، بچههای خردسال هم به پای خود چوب اسکی میبندند و همراه بزرگترها راهی پیست اسکی میشوند. خانواده مادری «شیما یارخواه» اهل دیزین هستند. برای شیما هم اسکی کردن از ۴ سالگی، شروع و بعدها به علاقهای فوقالعاده تبدیل شد که او را روی سکوی نخست قهرمانی کشور کشاند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
یارخواه هم از دیگر هممحلهایهای ما در دیزین مستثنا نبود و ورزش اسکی را بهعنوان ورزشی تفریحی از ۴ سالگی شروع کرد. میگوید: «اوایل اسکی برای من یک تفریح دوستداشتنی بود. کمکم شکل حرفهای پیدا کرد و از ۱۶ سالگی وارد مسابقات شدم. تمرین را جدی گرفتم تا به سکوی اول برسم.» یک دههای هم میشود که ورزش اسنوبرد را در پیست توچال تمرین میکند: «اسکی برای من جدیتر بود. اما الان اگر از من بپرسید که یکی از این دو ورزش را انتخاب کنم حتماً اسنوبرد را انتخاب میکنم.» او برای این انتخاب دلیلی هم دارد: «ورزش اسنوبرد سرعت بالاتری دارد. استایل اسنوبرد را هم بیشتر دوست دارم.»
پیست اسکی توچالاز او درباره نخستین مسابقات لیگ بینالمللی اسنوبرد میپرسیم که آذر ماه در توچال برگزار شد؛ مسابقاتی که توانست رتبه نخست و مقام قهرمانی را از آنِ خود کند که پاسخ میدهد: «این مسابقات علاوه بر اینکه نخستین مسابقه لیگ بینالمللی بود، مسابقه انتخابی کاپ اروپا هم بود که بهمن ماه در گرجستان برگزار میشود و تا چند روز دیگر برای اردوی تمرینی اعزام میشوم.» یارخواه که همیشه در پیست توچال اسنوبرد تمرین میکند، امکانات این پیست را برای علاقهمندان به این ورزش خوب و کافی میداند و میگوید: «پیست اسکی توچال شیب ملایمتری دارد و پیست کوچکتری است. به همین دلیل برای افرادی که تازه کار هستند بهتر از پیست دربندسر و دیزین است. بنابر تجربه من آموزش اسکی را از توچال شروع کنید. بعد از اینکه ایرادها را برطرف کردید به پیستهای دیگر بروید و ادامه تمرینات را که حرفهایتر است در پیستهای دیگر بگذرانید.»
سهمیه اسنوبرد در المپیکگفتوگوی ما با قهرمان اسنوبرد بانوان کشور به سمت و سوی آرزوهایش در این رشته ورزشی میرود. یارخواه میگوید: «بیراه نیست اگر بگویم علاقه من به ورزش اسکی به دلیل فعالیت داییها و مادرم در این رشته بود. مادرم مربی اسکی بود. خواهرم هم اسکی میکند. شاید بگویید علاقه ما به اسکی ارثی است. اما من در رشته کاراته هم از ۸ سالگی کار میکنم و علاوه بر مربی اسکی، مربی کاراته هم هستم. کاراته و اسکی هر دو روحیه مقاومت میخواهد. ولی اسکی برای من عشق و علاقه دیگری است که دوست دارم در بازیهای المپیک اسکی و از آن مهمتر در المپیک اسنوبرد حضور داشته باشم. بهتر است بگویم آرزو دارم کشور ما در المپیک اسنوبرد سهمیه بگیرد. چون تا به حال در المپیک اسنوبرد حضور نداشتهایم.»
از آب شدن برفها ناراحت میشوم«اسکی یا اسنوبرد بنا بر شرایط اقلیمی پایتخت، ورزش فصلی است. ما از اواخر آبان تا اواخر اردیبهشت ماه فرصت داریم به پیست برویم و تمرین کنیم.» یارخواه این را میگوید و ادامه میدهد: «با شروع فصل بهار وقتی آب شدن برف در پیست را میبینم غمی در دل من مینشیند و میفهمم زمان اسکی کمکم دارد تمام میشود. دوست داشتم تهران ۱۲ ماه سال برفی بود.» او روزهای بدون برف را با مربیگری کاراته و بدنسازی میگذراند. یارخواه در پاسخ به پرسش که آیا اسکی ورزش گرانی است، میگوید: «برای تجربه این ورزش میتوانید وسایل را اجاره کنید و لذت ببرید. اینطور نیست که وقتی وارد ورزشی میشوید حتماً باید همه لوازم ورزشی را بخرید.»
ورزش، سرمایه همه ماستقهرمان اسکی کشور به ما میگوید که ورزش را فقط در شکل قهرمانی نبینیم و از همین الان و در هر سنی که هستیم، ورزش را فقط به خاطر سلامت جسممان به زندگی خود بیاوریم: «باورتان میشود افرادی را دیدهام که به خاطر سبک زندگی ماشینی و کم تحرکی در ۲۹ سالگی به زانو درد مبتلا شدهاند؟ وقتی به آنها میگویم ورزش را در زندگی خود بگنجانید میگویند وقت نداریم. واقعیت اینکه غیر از سلامتی چه چیز مهمتر است که باید برای آن وقت بگذاریم؟ ورزش سرمایه ما میشود تا در میانسالی به ما کمک کند سلامت باشیم. برای برخورداری از زندگی شاد اول از همه باید جسممان سلامت باشد. هزینه بالای باشگاهها هم بهانه است. از سویی برای هدفمان باید تلاش کنیم و از سوی دیگر ورزش کردن با نیت سلامتی حتماً به هزینه باشگاههای آنچنانی نیاز ندارد. ورزش را از پیادهروی و دویدن در بوستان شروع کنیم. برنامههای ورزشی در صدا و سیما و فضای مجازی هم میتواند کمککننده باشد. تجهیزات ورزشی هم که در بوستانها و پاتوق محلهها در دسترس است.»
اسنوبرد، ورزش روزهای برفیورزش اسکی شامل ۲ نوع اسکی متفاوت است: اسنوبرد و آلپاین. یکی ازتفاوتهای این دو درتعداد چوب اسکی است. دررشته آلپاین، ورزشکار روی ۲ عدد چوب اسکی سوارمیشود، امادراسنوبرد هردو پا روی یکچوب اسکی یا همان اسنوبرد قرارمیگیرد. این ورزش مهیج و مفرح طرفداران زیادی هم دارد. البته باید بیرودربایستی گفت که ورزش تقریباً گرانی است. وسایل و تجهیزات خاص خود را لازم دارد ودرهرمکان و موقعیتی نمیتوان آن را انجام داد. عینک و دستکش و لباس اسکی، کفش اسنوبرد، اسنوبرد و فیکساسنوبرد هم تجهیزات لازم برای شروع این ورزش زمستانی است. برای آموزش این ورزش میتوانید به مدرسه اسکی پیست دربندسر که شامل برگزاری کلاسهای اختصاصی آموزش اسکی آلپاین و اسنوبرد است یا مدرسه اسکی پیست اسکی توچال سر بزنید.
کد خبر 647811 برچسبها اسکی برف همشهری محله تهرانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: اسکی برف همشهری محله تهران بین المللی پیست اسکی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۱۰۲۷۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
این گزارشگر تاکنون گاف نداده است!
مسعود اسکویی در طول این سالها که در رادیو و تلویزیون گزارشگر و گوینده اخبار بوده است، میگفت که تاکنون هیچ گافی نداده است، راست هم میگفت چراکه او گزارشگری را در کنار زندهیاد بهمنش آموخته بود و در خاطراتش همواره از زندهیاد عطاءالله بهمنش یاد میکرد.
به گزارش ایسنا، مسعود اسکویی صبح امروز ـ چهارشنبه ـ ۱۲ اردیبهشت ماه از دنیا رفت؛ گوینده پیشکسوتی که هر بار با او تماس میگرفتیم با رویی گشوده و صبوری به گفتوگو میپرداخت و پاسخگوی سوالاتمان در حوزه رادیو میشد.
در گزارش زیر گفتوگوی قدیمی با مسعود اسکویی را که از سالها پیش داشتیم، مرور میکنیم. در این گفتوگو او از ۴۶ سال تجربه گویندگی گفته است.
مسعود اسکویی، گزارشگر پیشکسوت به گفتهی خودش از سال ۴۵ استخدام تلویزیون شد و به عنوان گویندهی خبرهای سیاسی در تلویزیون حضور داشت.
سالها به عنوان گویندهی خبر سیاسی کار میکرد و چون هنوز بخش ورزشی از بخش سیاسی جدا نشده بود، اخبار ورزشی را نیز در همان جا میخواند. زمانی که بخش ورزشی از بخش سیاسی جدا شد، به بخش ورزشی خبر آمد و گویندهی ثابت خبر ورزشی تلویزیون در ساعات ۱۹ و ۲۱ شد.
مسعود اسکویی، گزارشگر پیشکسوت رادیو و تلویزیون پس از گویندگی اخبار با گزارشهای ورزشی آشنا شد و شروع به گزارش کردن در کنار عطاءالله بهمنش، گزارشگر پیشکسوت کرد.
خاطره جالب از گزارشگری اسکویی در تلویزیون
مسعود اسکویی روایت میکرد: یادش بخیر یک استادی داشتیم آقای پیمان که همیشه میگفت هر مطلبی که میخواهید چه در رادیو و چه در تلویزیون ارائه دهید، حتما یک بار قبلش بخوانید. اشکال هم ندارد از پشت دوربین، بیننده نگاه کند؛ به هر حال یک خبر تازه در وسط برنامه به دستتان رسیده است.
میگفت، تلویزیون اوایل، ساعت شش تا هشت دو ساعت برنامه داشت که یک ربع آن خبر بود. از سریال و فیلم هم خبری نبود. یک روز وقتی خبرهایمان تمام شد در پایان خبری را به من دادند که نوشته بود «توجه بفرمایید امروز در ایتالیا جوانی با اتومبیل تصادف کرد و یک ... قطع شد» با توجه به اینکه قبلا این خبر را نخوانده بودم، شروع کردم این خبر را برای بینندگان بخوانم و در فکر خودم گفتم باید پایش باشد که قطع شده است؛ در حالی که زمانی که جملهی بعد را خواندم این بود که پلیس پس از پنج ساعت جستجو «گوش» اش را پیدا کرده است!
به خنده میگوید: بالا خواندیم پا و پایین خواندیم «گوش» حالا جواب بیننده را چه میخواهیم بدهیم!؟
اولین گزارشگر تنیس و سوارکاری در ایران هستم
اسکویی اولین گزارشگر تنیس و سوارکاری در ایران بود. اتومبیلرانی، مسابقات ورزشی مثل فوتبال و فوتسال نیز از جمله ورزشهایی بود که گزارش میکرد.
خاطراتش را چنین یادآور میشد: «در آن زمان چون ۱۵ نفر بیشتر نبودیم، در گروه ورزش تلویزیون اکثر برنامهها را گزارش میکردیم. فوتبال هم گزارش میکردم و ضمن اینکه گزارش میکردم اخبار هم میخواندم. تا اینکه پس از انقلاب سال ۱۳۶۸ من را به رادیو آوردند. خیلی سخت بود ولی خوب به رادیو آمدم.
این پیشکسوت رادیو میگوید: ضمن اینکه برنامهها را در رادیو اجرا میکردم، مسابقات را نیز گزارش میکردم؛ البته بیشتر مسابقات والیبال و تنیس را گزارش میکردم و به همراه تیمها به کشورهای دیگر میرفتم. در تهران هم مسابقات مختلفی بود که میرفتم و گزارش میکردم.»
فوتبال ایران و استرالیا خیلی برایمان هیجان داشت
اسکویی دربارهی جذابترین گزارشی که تاکنون از او به یادگار مانده است، صحبت کرده و گفته بود: البته تمام مسابقاتی که گزارش میکنیم برای ما جذاب است؛ اما خاطرم هست زمانی که مسابقات والیبال جام ملتهای آسیا در کشورمان بود که تیمهای خارجی هم آمده بودند، بسیار برایم جذاب بود. به ویژه اینکه قهرمان جام ملتهای آسیا شدیم.
او همچنین بازی فوتبال ایران و استرالیا را جزو جذابترین گزارشهای کاریاش خواند و گفت: در این بازی من، مجری و گویندهی برنامه بودم؛ یعنی گزارشگر نبودم اما بسیار هیجان داشت و خیلی اثرگذار بر روی کارمان بود.
به کار گویندگی بسیار عشق میورزیدم
اسکویی همچنین با اشاره به اینکه زمانی که به تلویزیون وارد شد، جوانی ۲۴ ساله بود و هنوز آن پختگی لازم را پیدا نکرده بود، اظهار کرده بود: هرچه جلوتر میرفتم در حین کار، به کار گویندگی بسیار عشق میورزیدم. گویندگی هم در تلویزیون و هم در رادیو؛ اکنون هم که تا به اینجا رسیدهام همین حس را دارم. از دل و جان گویندگی و کارم را دوست دارم و کم کم سعی کردم پیشرفت کنم به رادیو آمدم و اکنون به اینجایی که هستم رسیدم.
در شهرستانها گزارشگران بیطرفانه گزارش نمیکنند
این گزارشگر قدیمی تلویزیون و رادیو در ارتباط با گزارشگران جوان امروزمان در شبکههای مختلف رادیویی و تلویزیونی اظهار کرده بود: مسالهای که گزارشگران جوان ورزشی باید در نظر داشته باشند، بیطرف بودن است. حال با توجه به اینکه هر کسی ممکن است علاقهای به تیمی داشته باشد اما در گزارشش نباید این امر نشان داده شود. باید طوری گزارش کند که بیطرف باشد. اگر در رادیو گزارش میکند، باید شنوندهی خود را حفظ کند و اینکه در رشتهای که گزارش میکند، باید مطالعهی زیادی داشته باشد.
او افزوده بود: متاسفانه در شهرستانهای ما به چشم میخورد که گزارشگران ما بیطرفانه گزارش نمیکنند. در تلویزیون به دلیل اینکه ۷۰ درصد تصویر است و ۳۰ درصد گوش کردن، گزارشگر هر چه بگوید و بیننده هم هر چقدر دقت کند، ۳۰، ۴۰ درصد بیشتر نمیگیرد؛ به دلیل اینکه حواسش همه به تصویر است. اما در رادیو ۱۰۰ درصد گوش است؛ بنابراین باید گزارشمان نسبت به تلویزیون متفاوت باشد.
اسکویی بار دیگر تاکید کرده بود: مسالهی بیطرفی خیلی مهم است که متاسفانه در شهرستانها میبینیم و خیلی واضح است. این جانبداری در تمام رشتهها از جمله فوتبال، والیبال، بسکتبال، هندبال و همه اینها کاملا به چشم میخورد.
اسکویی با توصیه بر اینکه در تلویزیون گزارشگر نباید زیاد صحبت کند به دلیل اینکه تصویر به کمکش میآید، خاطرنشان کرد: متاسفانه گزارشگران جوان شهرستانی ما همین طور هزار ماشاءالله پشت سر هم در تلویزیون صحبت میکنند.
با اطلاعات کافی مسابقه را گزارش کنیم
اسکویی با توصیه نسبت به اینکه گزارشگر باید مطالعهی زیادی داشته باشد و بداند جریان بازی از چه قرار است، گفته بود: الان مثل گذشته نیست، یک بچه پنج، شش ساله هم میتواند از من ایراد بگیرد. کوچکترین اشتباه و غلطی که داشته باشیم تماس میگیرند و میگویند. خیلی باید حواسمان جمع باشد و دقت و مطالعه کنیم و با اطلاعات کافی مسابقه را گزارش کنیم.
تاکنون هیچ گافی ندادهام/با دل و جان کار کردیم
اسکویی از سال ۴۵ در تلویزیون بود و سپس در سال ۶۸ به رادیو آمد. تاکید میکرد که تاکنون هیچ گافی ندادهام، اینکه چیزی را جابه جا بگویم، نه این کار را نکردهام. نمیخواستم هیچ ایرادی از من نه در تلویزیون و نه در رادیو گرفته شود.
او دربارهی افتتاح رادیو ورزش گفته بود: رادیو ورزش هشت تیرماه سال ۷۸ افتتاح شد و آقای جهانی، ندیری، شادابی و من چند نفری بودیم که به عنوان موسسان و بانیان شبکه ورزش حضور داشتیم. همگی با دل و جان کار کردیم و امروز شبکه ورزش جای خود را در بین همه باز کرده است.
در پخش بعضی از جمله فوتبال و جام جهانی حتی از تلویزیون جلوتر هستیم
اسکویی به رادیو بسیار عِرق داشت؛ «به جرأت میتوانم بگویم در پخش بعضی مسابقات، از جمله فوتبال و جام جهانی، رادیو ورزش از تمام رادیوها و حتی از تلویزیون جلوتر است؛ به عنوان مثال زمانی که به همراه تیمها به مسابقات کانادا رفته بودم، در مسابقات وزنهبرداری آقای رضازاده مسابقه داشت و من هم با یک موبایل گزارش میکردم. اما در تلویزیون اینگونه نیست وقتی در المپیک ۲۰ رشته داریم تلویزیون نمیتواند پخش مستقیم همزمان داشته باشد. اما ما در رادیو همزمان میتوانیم پوشش دهیم؛ بنابراین در اینجا از همه جلو میافتیم.»
ما شدیم شبکه ماشین! کسی از ما قبول نمیکند درجا بزنیم
این گزارشگر پیشکسوت با خنده چنین اظهار کرده بود: ما شدیم شبکه ماشین! همه برنامههایمان را گوش میدهند؛ البته مخاطبان انتظار پخش مستقیم همه مسابقات را از ما دارند و این کار ما را یک مقدار سخت کرده است. باید دقت کنیم از اینکه هستیم بالاتر برویم.
اسکویی با بیان اینکه تا چه میزان دامن زدن به حاشیههای ورزشی در دستور کار رادیو ورزش است؟ گفته بود: ما در حال حاضر کاری میکنیم حاشیهمان کمتر باشد و به اصل قضیه بپردازیم. در موارد مختلف برنامههای علمی داریم که شاد هستند و واقعا یک تلاش همهجانبه است؛ به گونهای که کسی نمیتواند بگوید ما ساعتها استراحت و بیکاری داریم، همه در تلاشند و ارتباط زیادی با مسؤولان و دستاندرکاران ورزشی داریم بلافاصله موضوعات و انتقادات را مطرح میکنیم. با توجه به کارهایی که انجام میدهیم کسی از ما قبول نمیکند درجا بزنیم.
احتیاج به رادیو ورزش ۲ داریم
او با اشاره به اینکه یک رادیو به مدت ۲۴ ساعت برای ما باز هم کم است، با توجه به اینکه برنامههای خیلی متنوعی داریم، گفته بود: زمانی که پخش مستقیم داریم برنامههایی که در آن ساعت پخش میشوند پخش نمیشوند، به هر حال بیننده توقع دارد برنامهی خودش را پخش کنند و این برنامه هم شنوندهی خاص خودش را دارد. در اینجاست که احتیاج به شبکهی دیگری تحت عنوان «رادیو ورزش» داریم تا اینگونه برنامهها در ساعات مشخص خود پخش شوند. خوب است اگر «رادیو ورزش ۲» ایجاد شود، در این صورت هم شنوندههایی که برنامه دوست دارند، گوش میدهند و هم شنوندههایی که پخش مستقیم مسابقات را دنبال میکنند گوش میدهند.
اولین گزارش فوتبالم در کنار استادم آقای بهمنش بود
مسعود اسکویی سپس از همکاریاش با عطاءالله بهمنش گفته؛ «در تلویزیون قبل از انقلاب با آقای بهمنش همکاری داشتم، مسابقات مختلفی رفتیم که او گزارش میکرد و من هم در کنارش بودم. اولین گزارش من در سفر به کویت و بازی پرسپولیس با تیم القادسیه و دو تیم دیگر بود که از طرف تلویزیون من و آقای بهمنش رفته بودیم من در آنجا برای اولین بار بود که گزارش فوتبال میکردم ۱۰ دقیقه آقای بهمنش گزارش میکرد پنج دقیقه هم من گزارش میکردم.»
او در پایان گفتوگویش با ایسنا بار دیگر تاکید کرده بود: خیلی سخت بود که از تلویزیون به رادیو آمدم اما حالا با جان و دل گویندگی و کارم را دوست دارم و تاکنون که به اینجا رسیدم، بسیار به کارم عشق میورزم.
انتهای پیام